De dagen zijn gekort, afnemend licht. De winter heeft officieel zijn intrede nog niet gedaan. De echte kou is nog niet voelbaar. Er is toch nog best wat zon en zelfs de bomen zijn nog niet kaal. De moestuin bleef maar geven dit jaar. De oogst was groot. Wat mag je soms veel ontvangen in een jaar. En dat, terwijl de wereld donker voelt in al haar geworstel, gevecht, overleven en doorleven. De wereld als slagveld. Er is geen ontkomen aan. Met je neus op de feiten. De aarde draait, maar welke kant draaien we uit met elkaar?
In mijn persoonlijke leven stond ook alles op zijn kop. Situaties in het afgelopen jaar raakten alle rollen die ik innam. Ziekte, sterven, afscheid nemen, situaties die systemen omver wierpen en patronen oplichtten die lang niet waren gezien en gevoeld. Ik. Waar staat dat ‘ik’ nu eigenlijk voor? Alle rollen die ik in mijn leven heb ingenomen werden bevraagd. Niets bleef onbelicht dit jaar voor mij. En de ultieme vraag die zich in mij stelde was.. hoe verhoud ik me tot mijn kernkracht? Waardoor sta ik stevig en geaard in de dingen die ik doe en zeg. Durf ik me te laten leiden door een onderstroom en vind ik de moed om mijn grens te erkennen en uit te reiken als dat nodig is. We kunnen het niet alleen. En ook, we hebben het alleen te doen. Mijn innerlijke vraagstukken waren de vraagstukken die ik in de uiterlijke wereld waarnam. Ik werd uitgedaagd om te doorleven, te voelen, te erkennen en het toe te laten in mijn lijf. Een vruchtbaar, doorbrekend jaar. Ik kwam thuis. Meer dan ooit. Maar de weg ernaar toe was een pittige. De laatste maand van dit jaar komt in beeld. Ik kijk met dankbaarheid terug. En ben ook moe. En dat mag ook. Tijd om zachtjes weer naar binnen te keren en terug te kijken op een diep proces wat zich in en om me heen voltrok. Ik kijk met liefde terug op 8 november waar we een cirkel maakten met ieder die zich geroepen voelde om stil te staan bij het vrouwelijke en mannelijke in ieder van ons. welke krachten leven er in jou en in mij. Hoe brengen we de masculine en feminine hartsgedragen kwaliteiten in balans? Een opdracht die zich in ieder persoonlijk voltrekt en ook maatschappelijk aan ons trekt. Aan mij in ieder geval. Moedig voorwaarts, dat wens ik mezelf en jou toe.
